Jednak nowopowstałej aspirującej klasy średniej nie było stać na drogą zastawę stołową, która wówczas świadczyła o guście, majętności gospodarzy i statusie społecznym. Na ich stołach zagościły platery.

Metalowe serwisy, pokryte cienką warstwą prawdziwego srebra wysokiej próby w równie ozdobnym i misternym wykończeniu, wyglądały jak najbardziej luksusowy produkt, a były o wiele tańsze. Trend posiadania platerów przyjął się na dobre. Niewielkie manufaktury prześcigały się w tworzeniu coraz to nowszych wzorów widelców i widelczyków. Na stołach zaczęły pojawiać się również coraz bardziej wykwintne potrawy, do których – jak głosiły zasady savoir-vivre’u – należało użyć odpowiednich sztućców.

Niesłabnącą popularność platerowanych wyrobów przerwała dopiero II wojna światowa. Przetrwała ją jedynie fabryka Frageta i braci Henneberg, które połączono, tworząc znaną i cenioną do dzisiaj markę HEFRA.